De Aartselaarse Milieu & Natuurraad (MINA-raad) wenst te reageren op de kortzichtige oproep van de Boomse burgemeester en milieuschepen om aub de Wilrijkse ISVAG-oven, waarvan Boom rechtstreeks vennoot is, opnieuw te vergunnen.
Kortzichtig? Ja, want in Vlaanderen wordt afval goed gesorteerd waardoor de hoeveelheid niet-recycleerbaar restafval daalt en er steeds minder nood zal zijn om restafval te verbranden.
In het advies dat OVAM recentelijk gaf n.a.v. de vraag tot hervergunning van de ISVAG-afvalverbrandingsoven staat trouwens te lezen dat in de loop van 2022 verschillende installaties tekorten aan brandbaar afval signaleerden en zelfs reeds aan een verminderde capaciteit hebben moeten werken.
Verderop in het advies van OVAM lezen we dat er zeker rekening moet worden gehouden met bestaande doelstellingen voor een verdere daling van het aanbod restafval, met daaropvolgend een evenredige afbouw van de verbrandingscapaciteit. Het Vlaams Energie- en Klimaatplan houdt hierbij rekening met een capaciteitsafbouw van 25% voor de verwerkingsinstallaties voor restafval tegen 2030. Dit komt overeen met een afbouw van ongeveer 500 000 ton van de huidige vergunde verbrandingscapaciteit onder het uitvoeringsplan.
Deze feiten in combinatie met de slechte score die Vlaanderen op het vlak van luchtkwaliteit haalt, met een teveel aan stikstof en stikstofdioxide zou bij beleidsverantwoordelijken op àlle niveaus toch een belletje moeten doen rinkelen.
Kiest men - kortzichtig - voor financiële return op korte termijn in de vorm van de dividenden die ISVAG nu uitkeert aan hun vennoten, maar met een negatieve impact op mens en milieu die zich later wreken in medische kosten en dure saneringen…
Dat die claims niet uit de lucht gegrepen zijn, konden toehoorders gisteren ook horen van Prof. dr. em. N. van Larebeke (UGent en kankerspecialist bij de Hoge Gezondheidsraad) die op een door de MINA-raad georganiseerd persmoment pleitte voor de stopzetting van de verbrandingsactiviteiten op de huidige locatie, omwille van de nabijheid van Aartselaarse én Wilrijkse woonwijken. Mede ook omwille van de negatieve impact van de voertuigen op de A12/N177. Prof. van Larebeke stelde onomwonden dat de negatieve gezondheidseffecten voor de mens gerelateerd aan langdurige blootstelling aan verontreinigde omgevingslucht, inz. stikstof, bijzonder ernstig zijn. En dat dit nogmaals erg duidelijk blijkt uit zeer recente gezondheidsstudies (2020; ’21 en zelfs ’22.)
Het is dus helemaal niet “voor de sport” dat de gemeente Aartselaar de strijd voert tegen afvalverbranding op de huidige locatie
De kwalijke vaststelling dat ISVAG ruim 13 jaar de boot afhield, ondanks de smeekbede van de gemeente Aartselaar in haar toenmalige bezwaarschrift en de particulieren in hun toenmalige beroepsschrift om aub te investeren in een meer performante stikstoffilter, is bijzonder schrijnend. Immers pas nu gaat ISVAG overstag, zogezegd omdat het voortschrijdend wetenschappelijk inzicht maakt dat de GezondheidsAdviesWaarde voor NOx aangescherpt wordt. Wat wij dus al 13 jaar geleden hebben aangevoerd...
Bovendien is het nog maar de vraag of ISVAG überhaupt met haar plannen om eindelijk betere filtering te installeren wil doorgaan. Het advies dat door de OVAM m.b.t. de ISVAG-aanvraag werd verleend, is immers enkel gunstig indien de termijn wordt beperkt tot 2029. Dus niet tot 2042. En meestal wordt het OVAM-advies door de Gewestelijke Omgevingsvergunningscommissie en door de Minister gevolgd.
Zoals wij overigens reeds diverse malen hebben gesteld, komt thans ook de OVAM tot het besluit dat het ISVAG-MilieuEffecten-Rapport van 2016 onvoldoende representatief is voor het ISVAG-wijzigingsverzoek en de hieraan gekoppelde aanzienlijke investering.
De claim van ISVAG en hun vennoten dat er geen alternatieven zijn voor hun afvalverbrandingsoven is wederom kortzichtig en onjuist.
Zo zijn er uiteraard wel alternatieven voorhanden, Zo hebben o.a. Suez, Umicore en Indaver om er maar enkele te noemen al eerder in antwoord op de Request For Information van de Stad Antwerpen aangegeven dat ze perfect in staat zouden zijn om desgevallend in de verbranding van restafval te kunnen voorzien en/of met een veel hoger rendement dan ISVAG een warmtenet zouden kunnen voeden.
Zelfs in de onwaarschijnlijke veronderstelling dat er toch ineens een afvalverbrandingstekort zou ontstaan in Vlaanderen, zijn er dankzij de Europese regelgeving inzake vrij verkeer van goederen en diensten alternatieven beschikbaar die een milieuvriendelijkere afvalverwerking bieden. Zo blijkt bijvoorbeeld dat het in april dit jaar aan de OVAM en aan ISVAG gepresenteerde voorstel van de Rotterdamse afvalverwerker AVR, om het ISVAG-afval in Rotterdam te verwerken, niet alleen prijsgunstiger uitvalt voor de burgers, maar bovenal milieuvriendelijker is (30% hoger energetisch rendement) en op korte termijn ook quasi geheel klimaatneutraal (C02-captatie in vergunningsfase). Zelfs al moet er dan eenmalig in op- en/of overslaginfrastructuur worden geïnvesteerd. Waarbij we er helemaal niet voor pleiten dat met AVR in zee moet worden gegaan. Maar waarbij we aantoonbaar bewijzen dat er wel degelijk op alle vlakken (ja, ook op het financiële vlak…) meerwaardige alternatieven bestaan voor de ISVAG-oven, waar het afval intussen al bijna 45 jaar lang in de nabijheid van woonwijken wordt verbrand.
Wat dus de bedenkelijke oproep vanuit Boomse hoek betreft, is de nuchtere vaststelling dat deze volledig in lijn ligt met het genoegzaam gekende ISVAG-standpunt. Afval is “big business” en brengt - op kap van de burgers hun portefeuille én gezondheid - veel geld in het (gemeente)laadje. De negatieve impact op de luchtkwaliteit in Vlaanderen is daarbij blijkbaar ondergeschikt.
Kortom kortzichtig…
Comentarios