Ondanks door ANB opgeworpen stikstofprobleem en structureel overschot aan verbrandingscapaciteit, krijgt ISVAG een nieuwe vergunning voor twee jaar.
MINA-raad Aartselaar zal zich blijven verzetten!
Niettegenstaande er helemaal geen manoeuvreerruimte meer was, gelet op het bindend negatieve advies van het Agentschap voor Natuur en Bos wegens een niet te remediëren stikstofimpact (strijdigheid met bindende normen), maar ook omwille van het structurele overschot aan verbrandingscapaciteit op Vlaams niveau, heeft Vlaams milieuminister Demir vrijdag 4 november 2022 toch de gewraakte Wilrijkse ISVAG-oven een nieuwe vergunning voor opnieuw twee jaar “afvalverbranding tussen de mensen” verleend. En zelfs met perspectief op nog veel langer!
We hadden ook niet anders verwacht. Een déjà-vu van jewelste dus, maar tegelijk een zware ontgoocheling voor al wie de hoop koesterde dat minister Demir zich wat ISVAG betreft toch wel van haar illustere voorgangster (J. Schauvlieghe) zou onderscheiden. Meer van hetzelfde dus blijkbaar…
Noodgedwongen, maar met het allergrootste vertrouwen in de goede en zelfs zeer spoedige afloop, mag de minister er zich aan verwachten dat vanuit Aartselaar de Raad voor Vergunningsbetwistingen zal worden gevraagd de zoveelste ISVAG-vergunning andermaal te vernietigen. Mogelijks zelfs bij hoogdringendheid te schorsen.
De raadslieden die Aartselaar reeds viermaal terzake met succes bijstonden in
de bij deze beroepsinstantie tegen de opeenvolgende ISVAG-vergunningen ingediende beroepen, hebben deze vorderingen inmiddels reeds voorbereid.
De MINA-raad zal daarom de Aartselaarse bestuurders opnieuw adviseren om tegen de nieuwe ISVAG-vergunning beroep aan te tekenen.
De slaagkansen van deze beroepen worden overigens nog versterkt door het recente, tweede arrest van de Raad voor Vergunningsbetwistingen van vrijdag 27 oktober ll. met nummer RvVb-A-2223-0165, waarbij de instructienota inzake stikstof van minister Demir naar de prullenmand werd verwezen omwille van het onaanvaardbare onderscheid dat in de nota wordt gemaakt tussen stikstofdepositie afkomstig van de landbouw en deze van de industrie (bv afvalverbranding…). Amper een week later wordt met de ISVAG-vergunning dit nieuwe arrest genegeerd. Of maakt de minister misschien een onderscheid tussen de stikstofuitstoot van private bedrijven en deze van openbare (intercommunale) bedrijven (sic)?
De minister heeft allicht ook eieren voor het door haar reeds toegekende Vlaams subsidiegeld gekozen, want zonder nieuwe vergunning dreigde de riante subsidie “groene warmte”, door minister Demir toegekend voor de uitrol van een nieuwe oostelijke tak van het warmtenet richting Edegem-Wilrijk, te komen vervallen. Hoe kan men dan nog spreken van een neutraal en objectief besluitvormingsproces? Hoe dikwijls nog wordt de Vlaamse belastingbetaler bedrogen?
Moesten wij ISVAG-bestuurder zijn, zouden we nog even wachten op het verdict van de Vlaamse beroepsinstantie, alvorens op kosten van de belastingbetaler de zoveelste studies te bestellen bij bevriende studiebureaus om te helpen het onmogelijke te bewijzen…