Projectnummer: OMV_2017007490
OPENBAAR ONDERZOEK VAN 15 JULI TOT 13 AUGUSTUS 2022
MOGELIJKHEID TOT HET INDIENEN VAN BEZWAREN
Zoals geweten werd door de Raad voor Vergunningsbetwistingen in maart ll. de beslissing van minister Demir vernietigd om de oude ISVAG-oven tot 2027 verder te exploiteren. De minister moet van de Raad echter wel binnen de zes maanden een nieuwe beslissing nemen. Tegelijk mocht ISVAG, niettegenstaande de vergunning werd vernietigd, nog 6 maanden lang (tot medio oktober ’22) afval blijven verbranden.
Gelukkig besliste minister Demir kort daarna om ISVAG de vergunning te weigeren voor de bouw en exploitatie van een nieuwe, veel grotere afvaloven. Wat betreft de oude ISVAG-oven blijft het echter wachten op een nieuw ministerieel vergunningsbesluit.
PROCEDURELE TUSSENSTAP
In plaats van werk te beginnen maken van beëindiging van de afvalverbranding en sanering van hun site, heeft ISVAG blijkbaar gewacht tot de vakantieperiode (juli-augustus) om een nieuwe tussenstap te zetten in deze nu al 4 jaar aanslepende vergunningsprocedure. Zo werd bij de Vlaamse overheid een addendum-wijzigingsverzoek ingediend, waarmee een nieuwe vergunning wordt gevraagd. Ditmaal niet langer tot 2027, maar meteen voor 20 jaar!
De bevolking moet over deze zoveelste ISVAG-demarche gelukkig opnieuw worden geraadpleegd. Om onduidelijke redenen is die raadpleging beperkt tot de bevolking in Antwerpen en omvat dit niet de nochtans dichterbij wonende burgers in Aartselaar.
De Vlaamse overheid (Departement Omgeving), die de ISVAG-aanvraag administratief afhandelt, heeft eerder deze week de (nochtans logische) vraag van de gemeente Aartselaar om ook een openbaar onderzoek te organiseren, afgewezen.
Merkwaardig toch, want onbetwistbaar is zowel het feit dat één van de kadastrale percelen van de ISVAG-site op Aartselaars grondgebied is gelegen, als de vaststelling dat m.b.t. de basisaanvraag in 2018 de gemeente Aartselaar door diezelfde Vlaamse overheid wél werd verzocht een openbaar onderzoek te organiseren.
Herinner je je nog dat ISVAG in 2009, toen de vorige milieuvergunning voor het verder exploiteren van de oude oven werd aangevraagd, “vrijwillig” voor een termijn van 10 jaar opteerde. Deze verkorte termijn was geïnspireerd door de “moeilijke maatschappelijke context” ten aanzien van afvalverbranding op de huidige locatie. Bovendien kon ISVAG dan de eerste jaren rustig alternatieve locaties onderzoeken, om vervolgens in een tweede fase dan effectief naar de best bevonden locatie te verhuizen. Dit was ook de teneur van de toelichting die toenmalig voorzitter en Antwerps schepen Philip Heylen aan de Aartselaarse gemeenteraad is komen geven. We weten intussen hoe loos deze beloften zijn gebleken.
Ook nu weer tracht ISVAG haar oude, reeds overbodige oven te reanimeren
Om dit bij de burgers “verkocht te krijgen” is ISVAG blijkbaar (in o.a. Hemiksem) op lokale markten aanwezig en trachten ze met de belofte van gratis cakes bezoekers te lokken naar de ISVAG-burendag op18 juli.
Tegelijk schakelt ISVAG, naast haar vaste woordvoerder, nu ook het Leuvens communicatiebureau LEVUUR in. Alle “stakeholders” zullen hierbij worden “benaderd.”
Een LEVUUR communicatiedeskundige kan er niet voor zorgen dat de opeenvolgende bestuursakkoorden en gemeenteraadsbeslissingen inzake ISVAG worden opgegeven.
Een LEVUUR communicatiedeskundige kan er niet voor zorgen dat de MINA-raad, de indieners van de eerdere bezwaren en de duizenden individuele burgers die zich eerder uitspraken, zich plotsklaps akkoord zullen verklaren met de Wilrijkse afvaloven.
Waarom dit zogenaamde wijzigingsverzoek?
Officieel heet het dat ISVAG omwille van de maatschappelijke gevoeligheden geen onbeperkte termijn aanvraagt, maar “slechts” een termijn van 20 jaar. Desondanks moet ISVAG hiervoor wel zwaar investeren. Meer dan 20 miljoen euro (belastinggelden) voor een nieuwe stoomturbine en voor een nieuwe stikstofvanginstallatie.
Officieus echter zou ISVAG danig bevreesd zijn voor de klaarblijkelijk erg hoge schadeclaims die haar te wachten staat indien de oven bij gedwongen sluiting niet langer als warmteleverancier voor het warmtenet in de Terbekehofdreef mag fungeren.
Herinner je je echter dat het precies de vergunning is voor o.a. de integratie van een technische installatie voor een warmtenet, die in maart door de Raad voor Vergunningsbetwistingen werd vernietigd. Het bewijs dus dat ISVAG er erg prematuur van uitgegaan is dat het met de vergunningen wel los zou lopen...
Uit de besluiten van de stad Antwerpen d.d. 9 september 2016 en 1 december 2017 inzake de intentieovereenkomst van het warmteproject Antwerpen Zuid, blijkt dat ISVAG voor de aanleg van het (intussen gerealiseerde) warmtenet in de Terbekehofdreef moest instaan, met inbegrip van de herstelling van de wegenis. En dit dus in de hoogst onzekere omstandigheden van bestaanszekerheid.
Het warmtenet wordt op vandaag gevoed met de restwarmte van een afvaloven die zonder vergunning wordt uitgebaat en waarvan het hoogst onzeker is dat de vereiste vergunning finaal zal worden verkregen. Enige troost voor de afnemers van het warmtenet is dat er voor de voeding ervan betere alternatieven bestaan dan de ISVAG verbrandingsoven.
Uittreksel uit deze intentieovereenkomst:
“5- In uitvoering van de heraanleg van de Terbekehofdreef (uitvoering eind 2017) door de provinciale ontwikkelingsmaatschappij Antwerpen, stad Antwerpen, district Wilrijk, Rio-Link NV en ISVAG zal:
a. ISVAG instaan voor de aanleg van een warmteleiding doorheen de Terbekehofdreef, met inbegrip van het herstel van de wegenis in functie van het warmtenet.”
Samen met u vragen wij ons af of er dan in Vlaanderen geen toezichthouder is die bestuurders van intercommunale verenigingen ter verantwoording kan roepen.
Kosten maken terwijl er nog procedures hangende zijn, lijkt niet meteen een beheer als “goed huisvader” en of ISVAG’s nieuwe communicatie-offensief een zinvolle besteding is van hun middelen is maar de vraag…